Ουκρανία 2022… μετά από τρείς βδομάδες εισβολής

Από ότι φαίνεται η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» δεν πήγε όπως την περίμεναν αυτοί που την σχεδίασαν. Πέρασαν οι τρείς πρώτες βδομάδες και το λαχάνιασμα είναι εμφανές. Οι πληροφορίες που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας δείχνουν καταστροφές, βομβαρδισμούς, θανάτους και οι μόνοι που μετριούνται λεπτομερώς είναι οι πρόσφυγες που περνούν τα σύνορα γιατί οι εσωτερικοί πρόσφυγες είναι πολύ περισσότεροι. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκτιμήσεις… οι εικόνες είναι σοκαριστικές και θυμίζουν άλλες μακρινές εποχές για την ευρωπαϊκή ήπειρο παρά το ότι οι βομβαρδισμοί της Σερβίας του 1999 δεν απέχουν πολύ.

Εχοντας διαβάσει πολλές φορές την γερμανική επίθεση στην Σοβιετική Ενωση το 1941 κατάλαβα ότι η επιλογή της στιγμής της ρωσικής εισβολής δεν ήταν η καλύτερη, ούτε οι ρώσοι που εισέβαλαν ήταν οι γερμανοί του 1941, ούτε οι σοβιετικοί που αμύνονταν ήταν οι Ουκρανοί του 2022, όλα είναι τελείως διαφορετικά σήμερα από τον περίπατο των γερμανών του 1941, παρά την φαινομενική υπεροπλία των ρώσων απέναντι στους λίγους αλλά ψυχωμένους ουκρανούς. Δεν είμαι εγώ ο πιο κατάλληλος για αναλύσω τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης ούτε μπορώ να προβλέψω το τελικό αποτέλεσμα.

Ο πόλεμος των πληροφοριών εξελίσσεται παράλληλα με τον πραγματικό. Βλέπουμε και ακούμε απίθανα πράγματα, άλλοτε για απώλειες, άλλοτε για κέρδη, πάντα για να εμψυχώσουν αυτούς που μετέχουν στον πραγματικό πόλεμο και σκοτώνονται, τραυματίζονται, αιχμαλωτίζονται και προσφυγοποιούνται εδώ και τουλάχιστον τρείς βδομάδες.

Ενας από τους βέβαιους αντικειμενικούς σκοπούς της εισβολής, η αποκοπή της Ουκρανίας από την θάλασσα του Αζώφ, φαίνεται να έχει επιτευχθεί. Τις τελευταίες μέρες βλέπω να έχουν εκκαθαρισθεί οι αιχμές στο Μικολάεφ στα νότια και οι αιχμές στα δυτικά του Κιέβου αλλά η Μαριούπολη θα είναι η δεύτερη μεγάλη πόλη που θα καταληφθεί από τους ρώσους μετά την Χερσώνα. Ακόμα οι Ουκρανοί αντιστέκονται όσο μπορούν αλλά μεγάλο μέρος της χώρας τους, κάπου το 30% έχει καταληφθεί περιμετρικά από τους ρώσους που κινούνται κυρίως σε οδικούς άξονες και αποφεύγουν τις μεγάλες και μικρές πόλεις κυκλώνοντάς τες και βομβαρδίζοντάς τες.  Οι άμαχοι πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος κυρίως στις πόλεις που πολιορκούνται και βομβαρδίζονται αδιακρίτως μια και είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις αυτόν που λουφάζει στα υπόγεια με αυτόν που υπερασπίζεται και την τελευταία πέτρα της πατρίδας του. Οσο περνούν οι μέρες, τόσο επικρατεί η άποψη ότι τελικά η εισβολή δεν ήταν περίπατος και ακόμα και οι ρωσόφωνοι ουκρανοί των περιοχών στις οποίες κυρίως εισέβαλαν οι ρώσοι αντιστέκονται με μανία χωρίς να υπολογίζουν τις απώλειες που είναι μεγάλες.

Στα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο βλέπεις απίθανες σκηνές που δεν μπορείς να καταλάβεις τι δείχνουν, άλλες πραγματικές, άλλες εικονικές, άλλες φτιαχτές, άλλες σκέτη προπαγάνδα τόσο από την μία όσο και από την άλλη πλευρά. Οι χάρτες μόνο αποτυπώνουν την ωμή πραγματικότητα, αν και αυτοί είναι πραγματικοί και όχι παραποιημένοι. Πού και πού βλέπεις αναλύσεις στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων που προσπαθούν να εξηγήσουν τι τρέχει, περισσότερο εικάζουν παρά γνωρίζουν, η πραγματική ιστορία θα γραφεί πολύ αργότερα.

Δυστυχώς δεν φαίνεται ορατό τέλος …

Ετσι φαίνεται να έχει η κατάσταση στο πεδίο σήμερα 19.3.22 μετά από 24 μέρες μαχών. Με το ρόζ χρώμα οι περιοχές που φέρεται να έχουν καταληφθεί από τους ρώσους (ο χάρτης είναι από το https:/liveuamap.com)