Αναμνήσεις από το παρελθόν

Η τελευταία προ κορωνοϊού χρονιά ήταν και η καλύτερή μας από κάθε άποψη αλλά είχε ένα βασικό μειονέκτημα. Στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στον αεροπορικό τουρισμό αν και πατούσε σε δύο βάρκες, την ολλανδική αγορά ( Sudtours , Sunweb ) που έφθινε και έπαψε στην συνέχεια να υπάρχει και την σκανδιναβική ( Ving , Spies , Tjaereborg ) που εκείνη την χρονιά με την χρεωκοπία της μητρικής Thomas Cook γνώρισε πρωτοφανείς αναταράξεις. Σπάνιοι αλλά υπαρκτοί οι Σέρβοι φίλοι μας που συμπλήρωναν τα όποια κενά άφηνε ο αεροπορικός τουρισμός. Ξεκινούσαμε αρχές Μαϊου και κλείναμε στα τέλη του Σεπτέμβρη με εξαιρετικές πληρότητες και σχετικά καλές τιμές. Πολύ καλής ποιότητας και ήσυχοι πελάτες, συνήθως μεγαλούτσικοι στην αρχή και το τέλος και αρκετές οικογένειες με παιδιά τον Ιούλιο και τον μισό Αύγουστο. Τον ελεύθερο τουρισμό του Booking και του AirBnB δεν τον ξέραμε και δεν τον επιδιώκαμε προσπαθώντας να κρατήσουμε ομοιογένεια και αυτό που νομίζαμε ως ποιότητα. Ακούγαμε πολλά από τους πελάτες μας,

Πέρασαν δύο μήνες και βαδίζουμε στον τρίτο από την έναρξη της επιχείρησης Ζ και V και Ο. Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να πούν ότι πέτυχαν τους στόχους τους. Οι Ουκρανοί βλέπουν την χώρα τους διαλυμένη και κατεστραμμένη σχεδόν παντού και θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να επανέλθουν εκεί που ήταν. Η Ευρώπη δοκιμάζεται από κύματα ακρίβειας, φόβου, πάθους και …συμπάθειας. Η Αμερική ετοιμάζεται να στείλει νέο πακέτο βοήθειας και το ΝΑΤΟ συσπειρώνεται, ενισχύεται… και ετοιμάζεται. Βλέπει ότι απειλείται η κυριαρχία της από το δίδυμο Κίνα – Ρωσία και κάνει ότι μπορεί για να κυριαρχήσει ξανά μετά την απομόνωση της περιόδου Τράμπ. Αφού για πενήντα χρόνια ενίσχυσε και ενισχύει βλακωδώς την Κίνα με αντίτιμο την μεγιστοποίηση των κερδών τώρα ψάχνεται αλλά είναι ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ. Τα ίδια έκανε και η Ευρώπη (λέγε με Γερμανία) με την τεράστια εξάρτηση από τις φθηνές πλουτοπαραγωγικές πηγές ενέργειας των Ρώσων. Οι ίδιοι όπλισαν τα χέρια των Κινέζων και των Ρώσων και τώρα που το κατάλαβαν…. δεν ξέρουν πώς να του

Από ότι φαίνεται η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» δεν πήγε όπως την περίμεναν αυτοί που την σχεδίασαν. Πέρασαν οι τρείς πρώτες βδομάδες και το λαχάνιασμα είναι εμφανές. Οι πληροφορίες που βλέπουν το φώς της δημοσιότητας δείχνουν καταστροφές, βομβαρδισμούς, θανάτους και οι μόνοι που μετριούνται λεπτομερώς είναι οι πρόσφυγες που περνούν τα σύνορα γιατί οι εσωτερικοί πρόσφυγες είναι πολύ περισσότεροι. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκτιμήσεις… οι εικόνες είναι σοκαριστικές και θυμίζουν άλλες μακρινές εποχές για την ευρωπαϊκή ήπειρο παρά το ότι οι βομβαρδισμοί της Σερβίας του 1999 δεν απέχουν πολύ. Εχοντας διαβάσει πολλές φορές την γερμανική επίθεση στην Σοβιετική Ενωση το 1941 κατάλαβα ότι η επιλογή της στιγμής της ρωσικής εισβολής δεν ήταν η καλύτερη, ούτε οι ρώσοι που εισέβαλαν ήταν οι γερμανοί του 1941, ούτε οι σοβιετικοί που αμύνονταν ήταν οι Ουκρανοί του 2022, όλα είναι τελείως διαφορετικά σήμερα από τον περίπατο των γερμανών του 1941, παρά την φαινομενική υπεροπλία των ρώσων απέναντι στ

Ασχημα τα πράγματα. Μέρα με την ημέρα καταστρέφονται όλο και περισσότερες υποδομές, σκοτώνονται, τραυματίζονται, χάνονται και προσφυγοποιούνται όλο και περισσότεροι και από τις δυό μεριές. Το μήνυμα είναι σαφές και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης : σκύψτε το κεφάλι γιατί αλλοιώς θα το χάσετε, άλλη επιλογή δεν έχετε. Ο Πούτιν άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, εξαπέλυσε τον στρατό του και τώρα, ακόμα και να το θελήσει κάποια στιγμή, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Οι Ουκρανοί αντιστέκονται μόνοι τους αλλά για πόσο ακόμα άραγε; Τα γυναικόπαιδα κυρίως, όσα μπόρεσαν και θα μπορέσουν, φεύγουν αλλά οι άνδρες παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τη γή τους που καταστρέφεται, καίγεται, ανατινάσσεται μαζί τους. Οι δυτικοί τους υπόσχονται τα πάντα εκτός από την συμμετοχή τους γιατί απλά δεν έχουν τα κότσια να οδηγήσουν και τις δικές τους πατρίδες στον όλεθρο της πυρηνικής καταστροφής στην οποία φαίνεται αποφασισμένος να τους οδηγήσει ο Πούτιν αν τολμήσουν να του επιτεθούν, κάτι για το οποίο δεν φα