Αναμνήσεις από το παρελθόν

Δεν ξέρω πολλά πράγματα για τους γονείς του παππού μου Γιώργου Κυραναστάση πέρα από αυτά που διηγήθηκα στις προγονικές ρίζες. Εχουν χαθεί στο πέρασμα του χρόνου και αυτοί που θα μπορούσαν να διηγηθούν την ιστορία και η μόνη που έμεινε δεν θυμάται πιά τέτοιες λεπτομέρειες. Εμένα μου έχουν μείνει κάποιες φωτογραφίες που αποτύπωσαν φευγαλέες στιγμές και λίγες μόνο πληροφορίες που κι αυτές χάνονται μέρα με την ημέρα. Από όσα ξέρω ο προπαππούς μου που έδωσε το επώνυμο στην οικογένειά μου είχε τρία παιδιά, τον Γιώργο που γεννήθηκε το 1869 και τις αδελφές του Παναγιώτα και Χρυσούδα των οποίων αγνοώ τα έτη γέννησής τους αλλά ξέρω τις οικογένειές τους. Ο παππούς Γιώργος παντρεύτηκε την Μαρούδα Παπανθίμου και έκανε έξι παιδιά από το 1903 μέχρι το 1924 αλλά στην φωτογραφία εικονίζεται με τα πέντε στην Πλατάνα του Καζαβητίου. Η Παναγιώτα παντρεύτηκε τον Γιάννη Χατζηραβδέλλη που πρέπει να καταγόταν από την Μυτιλήνη και ήταν γνώστης της τέχνης του σαπωνοποιού. Η μόνη φωτογραφία στο οικογενει

Δεν θυμάμαι τίποτα από όσα μου έλεγε η γιαγιά μου για τον πατέρα της. Την πρώτη φορά που έμαθα γι αυτόν ήταν όταν έπεσε στα χέρια μου η ψηφιακή έκδοση σε PDF του διδακτορικού του Γεωργίου Χαλκιά από το Θεολόγο για την Εκπαίδευση στην Θάσο στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η δεύτερη ευκαιρία ήταν ένα άρθρο στα Θασιακά που περιείχε τον πρώτο εκλογικό κατάλογο της Θάσου του 1915 όπου εμφανιζόταν το όνομά του, το επάγγελμα και η ηλικία του. Το τρίτο στοιχείο ήταν μια φωτογραφία του οικογενειακού αρχείου πολύ παλιά στην οποία κάποιος, μπορεί και εγώ, είχε γράψει το όνομα Γιάννης Παπάνθιμος. Το τελευταίο προφορικό στοιχείο που αφορούσε κυρίως την καταγωγή της γυναίκας του προήλθε από την τελευταία επιζούσα εγγονή του την θεία μου Ευδοκία Παπανθίμου-Αντωνιάδου μέσω της ξαδέρφης μου. Φαίνεται να γεννήθηκε το 1854 και από το επώνυμό του φαίνεται ότι ο πατέρας του ήταν παππάς με το όνομα Ανθιμος για τον οποίο ακόμα δεν έχω βρεί κάποιο στοιχείο. Παρά το ότι δεν είχε πτυχίο δασκάλου εργάστηκε στα τέλη

Σήμερα αφαιρώντας το κολλημένο χαρτόνι από μια ακόμα στρατιωτική φωτογραφία αποκάλυψα και τον άλλο αδελφό της γιαγιάς μου Μαρούδας με στρατιωτική στολή. Και αυτή η φωτογραφία έχει ημερομηνία στο κείμενο που την συνοδεύει. Πρόκειται για τον Γεώργιο Παπανθίμου ο οποίος εικονίζεται με κάποιον άλλο υπαξιωματικό (φαίνεται να είναι Λοχίας) του οποίου το όνομα δεν αναφέρεται παρά το ότι υπάρχει μια πολύ αχνή υπογραφή διαφορετική εκείνης του παππού μου κάθετα στο κείμενο. Ο Γραφικός χαρακτήρας μεταξύ των δύο κειμένων είναι σαφώς διαφορετικός αλλά είναι φανερό ότι και οι δύο ξέρουν πολύ καλά να διατυπώνουν με ορθή σύνταξη και γραμματική τις σκέψεις τους, πράγμα όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο για την εποχή τους μια και ο πατέρας τους ήταν δάσκαλος. Ο Δημήτριος Παπανθίμου στέλνει την οπισθεν φωτογραφία του στον γαμβρό του Γεώργιο Αναστασίου από την Θεσσαλονίκη στις 9.5.1921. Ο δεκανέας Δημήτριος Παπανθίμου δεν επέστρεψε από την Μικρασία. Ο Γεώργιος Παπανθίμου στέλνει την όπισθεν φωτογραφία στην αδελφή

 Πασχαλινές διακοπές στην Πάτρα τον Μάϊο του 1983. Οι γονείς μου με την θεία Αλεξάνδρα και την Φωτεινή σε εκδρομή στο δάσος της Στροφυλιάς ή αλλοιώς στην Καλόγρια.