Τα αποκτήματα της καρδιάς μου… HP9845Β, SIMCA 1307s και όχι μόνο

Από τις σύντομες αλλά σημαδιακές διακοπές του καλοκαιριού του 1978 στην Θάσο επέστρεψα αποφασισμένος να κάνω ότι μπορώ για να ξεκολλήσω από το σημείο αδράνειας που βρισκόμουν. Είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι, είχαν περάσει τρία χρόνια από την αρχή, όλοι οι άλλοι στο εργαστήριο είχαν τελειώσει και είχαν παρουσιάσει τα διδακτορικά τους, είχαν  δημοσιεύσει σχεδόν όλα τα αποτελέσματά τους και είχαν σταδιακά τελειώσει ή τελείωναν και με το εξάμηνο της εφεδρικής στρατιωτικής υπηρεσίας.

Εξακολουθούσα να μοιράζω τον χρόνο μου μεταξύ Πανεπιστημίου και ΚΑΤΕΕ μια και οι 11 ώρες ωρομίσθιας διδασκαλίας εκεί και οι δύο μέρες που αφιέρωνα ήταν απαραίτητες για το αυτοκίνητο που μου είχε γίνει εμμονή. Ο φίλος μου ο Στέλιος με βοήθησε να το αγοράσω φθηνότερα από την Θεσσαλονίκη, έβγαλε και τις πινακίδες εκεί και μου το κατέβασε στην Πάτρα τον Νοέμβριο του 1978. Νωρίτερα είχα αφιερώσει αρκετές ώρες σε μαθήματα οδήγησης, πήρα και το δίπλωμα χωρίς προβλήματα κάπου τον Οκτώβριο με αποτέλεσμα από τον Δεκέμβριο να έχω αποκτήσει σημαντική αυτονομία χάρις στο SIMCA 1370S για το οποίο ξόδεψα πολλά χρήματα για την εποχή χάρις στην βοήθεια του πατέρα μου που πλήρωσε τα μισά χρήματα για να το αποκτήσω. Δεν ξέρω αν έκανα καλά αλλά ήθελα ένα ασφαλές αυτοκίνητο στα ταξίδια που έκανα διασχίζοντας σχεδόν όλη την χώρα από την Θάσο στην Πάτρα. Έτσι μπορούσα να μείνω μέχρι αργά το βράδυ στο Εργαστήριο και να πηγαίνω πολύ πιο γρήγορα στο ΚΑΤΕΕ εξοικονομώντας αρκετό  χρόνο, κάτι που παλιότερα δεν θα μπορούσα να κάνω. Κάπου τότε ήταν που άρχισα να πηγαίνω για φαγητό στο εστιατόριο της Φοιτητικής Λέσχης που κόστιζε ελάχιστα και ταυτόχρονα δεν χρειαζόταν να κατεβαίνω στο κέντρο της Πάτρας για φαγητό. Ετσι μεγιστοποίησα τον διαθέσιμο χρόνο για το διδακτορικό που κάπως άρχισε να φαίνεται ότι προχωράει αλλά δεν μπορώ να πώ ότι ήμουν ικανοποιημένος από αυτά που έκανα αλλά ούτε και μπορούσα να πώ ότι έκανα κάτι το σημαντικό. Οι εξομοιώσεις μου όμως στον υπολογιστή έδιναν κάποια ορατά αποτελέσματα αν και η μέθοδος που χρησιμοποιούσα δεν ήταν ούτε διαφορετική ούτε ταχύτερη από εκείνες των άλλων που είχαν κιόλας τελειώσει.

Την άνοιξη όμως του 1979 προστέθηκε ένα νέο υπολογιστικό εργαλείο στο εργαστήριο που έκανε την δουλειά που έκανα πολύ πιο γρήγορα και αποδοτικά. Όταν τον βγάλαμε από το κουτί του δεν αντιλήφθηκα αμέσως τις ικανότητές του αλλά ο HP9845B ήταν κλάσεις ανώτερος από τον HP9830Β που χρησιμοποιούσα μέχρι τότε. H μνήμη του έφθανε τα 180Κ, είχε δύο tape drives 217K, υπήρχε η ίδια νοοτροπία με τα ROM που πλήθυναν και ενσωμάτωσαν πολλές νέες συναρτήσεις, υπήρχε θερμικός εκτυπωτής ενσωματωμένος στην κεντρική μονάδα αλλά η επανάσταση ήταν η οθόνη των 14 ιντσών που εκτός κειμένου απεικόνιζε και γραφικά σε πολύ καλή ανάλυση. Η νέα γλώσσα ήταν η HP Extended Scientific Basic με πολλές χρήσιμες ρουτίνες σε ROM, με αποτέλεσμα ένα νέο εργαλείο με την λογική ΟΛΑ σε ΕΝΑ που ήταν ο πρόδρομος του επερχόμενου σε λίγα χρόνια PC. Το πιο σημαντικό όμως στην χρήση του ήταν η εμφάνιση των καμπυλών των αποτελεσμάτων στην οθόνη όπου μπορούσες αμέσως να αντιληφθείς αν κάτι δεν πήγαινε καλά, να κάνεις εύκολα debugging και να μη χρειάζεται να περιμένεις ώρες να τελειώσει ο CDC την εκτέλεση, να πάρεις και να σχεδιάσεις τα αποτελέσματα για να διαπιστώσεις αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Επειδή όλοι οι άλλοι είχαν τελειώσει τα επείγοντα είχε μείνει σχεδόν στην αποκλειστική μου χρήση.

Γρήγορα μετέτρεψα ότι είχα κάνει στον 9830Β και στον CDC-System 17 για να το τρέχω στον 9845Β και άρχισα να ετοιμάζομαι να γράψω σε πρώτη φάση τα εισαγωγικά κεφάλαια του τελικού κειμένου του διδακτορικού έχοντας κάποια ενδεικτικά αποτελέσματα αλλά ακόμα δεν είχα τίποτα που θεωρούσα ως αξιόλογο και σημαντικό να δείξω στον Καθηγητή που απέφευγε να με ρωτήσει που βρίσκομαι περιμένοντας από μένα το πρώτο βήμα. Με έβλεπε να ξημεροβραδιάζομαι στο εργαστήριο, έριχνε από καμιά ματιά στα αποτελέσματα αλλά δεν ήταν στο αντικείμενό του ακριβώς με αποτέλεσμα να μην κάνουμε ακόμα την τελική σοβαρή συζήτηση.

Φυσικά το σύστημα με το οποίο ασχολιόμουν εκείνον τον καιρό ήταν το πιο απλό γιατί η μέθοδος προσομοίωσης που χρησιμοποιούσα δεν άντεχε κάτι πιο πολύπλοκο, ούτε και τα μηχανήματα επίσης γιατί διαφορετικά για να πάμε σε πιο πολύπλοκα έπρεπε να περιμένουμε καμιά βδομάδα αποκλειστικής χρήσης του υπολογιστή κάτι που δεν ήταν δυνατό είτε γιατί είχαμε διακοπές ρεύματος ή γιατί κάτι πήγαινε στραβά. Φτάσαμε στο καλοκαίρι, έκανα ότι έκανα, το συμμάζεψα όσο μπορούσα, έκανα ένα πρόχειρο σχέδιο για το κείμενο και έφυγα για σύντομες διακοπές τριών βδομάδων στην Θάσο.

 Ο σχεδόν προσωπικός υπολογιστής HP9845B.

Χωρίς αυτά δύσκολα....