Πλησιάζοντας τον στόχο
Το 1985 ήταν η τελευταία ολόκληρη χρονιά που μείναμε στην Πάτρα. Νωρίς τον Ιανουάριο η Φωτεινή έμεινε έγκυος στην Λίνα και αυτό ήταν το πρώτο καλό σημάδι της χρονιάς εκείνης. Κάποια στιγμή κάπου στον Φεβρουάριο ο Θωμάς που ήξερε ότι ενδιαφέρομαι να φύγω στην Καβάλα στην εφημερίδα που διάβαζε βρήκε ένα άρθρο που αναφερόταν στα ΤΕΙ και είχε τις οργανικές θέσεις και τις προσωποπαγείς θέσεις σε κάθε ένα και μεταξύ αυτών και της Καβάλας. Όταν μελέτησα τους πίνακες κατάλαβα ότι ο αντιπρόεδρος με κορόϊδευε και υπήρχε άλλη μια θέση καθηγητή που δεν είχε προκηρυχθεί. Αναπτερώθηκαν οι ελπίδες μου, τα προσόντα τώρα τα είχα, αλλά πώς να προσεγγίσω πάλι το ΤΕΙ αφού με είχαν φτύσει κατάμουτρα μέσω του αντιπροέδρου που κινούσε όλα τα νήματα;
Κατέφυγα πάλι στο φίλο μου τον Σωκράτη που είχε διορισθεί Διευθυντής της ΣΤΕΦ. Δεν του είχα ακόμα μεταφέρει την συνέχεια της καλοκαιρινής περιπέτειας και κουβεντιάζοντας θυμήθηκε μια συνάντηση που είχε στο Υπουργείο με κάποιον που τον ρώτησε αυτό που τον έκαιγε : Αν έρθει κάποιος με διδακτορικό στο αντικείμενο των μαθημάτων που κάνω εγώ, θα μου πάρει εκείνος τα μαθήματα; Φυσικά, του απάντησε, αφού έχει περισσότερα προσόντα από σένα! Δεν ήξερε με ποιόν μιλούσε τότε, αλλά μετά την συζήτησή μας κατάλαβε ότι μιλούσαμε για το ίδιο πρόσωπο. Εγώ δεν είχα καταλάβει ακόμα γιατί ο συγκεκριμένος στην Καβάλα ήθελε να με απομακρύνει τόσο πολύ, αλλά μετά την συζήτηση με τον Σωκράτη κατάλαβα ότι στο βιογραφικό μου κάτι τον φόβιζε, μόνο που δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό. Δεν πήγε το μυαλό μου στην αιτία του φόβου.
Το Πάσχα ανεβήκαμε πάλι στην Θάσο και αφού αφήσαμε τον Γιάννη και τα πεθερικά μου κατεβήκαμε στην Πάτρα. Κάπου μετά το Πάσχα μου τηλεφωνεί ο Σωκράτης για να μου πεί ότι σε μια επιτροπή προμήθειας εξοπλισμού γνώρισε τον αντιπρόεδρο του ΤΕΙ Καβάλας και κατάλαβε ότι στην Καβάλα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα έλλειψης μόνιμου προσωπικού και καλά θα κάνω να έρθω σε επαφή μαζί του. Τότε τον ρώτησα πως λένε τον αντιπρόεδρο και μου ανέφερε ένα άγνωστο όνομα που δεν γνώριζα. Δεν είχα ιδέα ότι ο προηγούμενος είχε πάρει τριετή εκπαιδευτική άδεια για να κάνει διδακτορικό και αυτός ήταν καινούριος. Πιάνω λοιπόν και εγώ και του στέλνω ένα γράμμα δηλώνοντάς του την πρόθεσή μου να μετακινηθώ στην Καβάλα μέσω μετάκλησής μου από το Πανεπιστήμιο στο ΤΕΙ μια που είχα όλα τα προσόντα και χρειαζόταν μόνο μια απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του αντίστοιχου τμήματος σύμφωνα με όσα διάβαζα στον νόμο 1404/83. Δεν γνώριζα όμως ότι λόγω έλλειψης προσωπικού σε τακτικές θέσεις δεν λειτουργούσε το προβλεπόμενο όργανο, ούτε και ήθελε ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη φύτευσης ενός διδάκτορα στο πλήθος των μη διδακτόρων που νέμονταν ελλείψει άλλων την εξουσία. Του δήλωνα ότι είμαι άμεσα διαθέσιμος για μετακίνηση. Δεν είμαι βέβαιος ότι κατάλαβε τι ακριβώς ήθελα αλλά αμέσως μου τηλεφώνησε και ζήτησε να συναντηθούμε μόλις επέστρεφα για τις θερινές διακοπές για να συζητήσουμε τις δυνατότητες που υπήρχαν.
Κάπου στις αρχές Ιουνίου ήταν και οι εκλογές του 1985 οπότε ανέβηκα να ψηφίσω ενώ η Φωτεινή για να αποφύγει την ταλαιπωρία του ταξιδιού έμεινε ως δημόσιος υπάλληλος να ψηφίσει στην Πάτρα. Μετά τις εξετάσεις μου και το τέλος των μαθημάτων στο δημοτικό ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής, έτοιμος για νέα αναζήτηση στο ΤΕΙ της Καβάλας. Αφού άφησα την Φωτεινή στην Θάσο, επέστρεψα στην Καβάλα και πήγα να βρώ τον νέο αντιπρόεδρο στον Αγιο Σύλα. Το περιβάλλον το ίδιο μέσες άκρες, τα ίδια χάλια στους τοίχους αλλά τα συνήθισα πιά. Ο νέος αντιπρόεδρος πολύ φιλικός, του εξήγησα τι είχε γίνει την προηγούμενη φορά, δεν ξέρω αν ήξερε περισσότερα από ότι έδειχνε, μου είπε ότι πρέπει να συναντήσω τον Υπεύθυνο του Τμήματος Ηλεκτρολογίας στο οποίο είχε δώσει το βιογραφικό μου και θα βρισκόταν στην Καβάλα την άλλη μέρα. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και περίμενα τηλεφώνημα για το σημείο συνάντησης. Δεν θυμάμαι πως ο προηγούμενος αντιπρόεδρος έμαθε για την επίσκεψή μου στο ΤΕΙ, αλλά πριν κουβεντιάσω με τον Υπεύθυνο, με παίρνει τηλέφωνο ο νέος αντιπρόεδρος και μου λέει ότι ο παλιός πήγε και τον βρήκε, άρχισε να τον βρίζει και να απειλεί ότι θα τους καταγγείλει για διασπάθιση δημόσιου χρήματος γιατί θέλουν να φέρουν άχρηστο προσωπικό και άλλα διάφορα. Την άλλη μέρα το απόγευμα συνάντησα τον Υπεύθυνο τμήματος που είχε διαβάσει το βιογραφικό και τις εργασίες μου και κατάλαβε το γνωστικό μου αντικείμενο στο οποίο δεν είχαν κανένα μόνιμο και με το ζόρι έβρισκαν έκτακτους για να κάνουν τα αντίστοιχα μαθήματα. Πριν από την συνάντηση μίλησε με τον πρώην αντιπρόεδρο και αδειούχο και του εξήγησε τι σκοπεύει να κάνει. Όταν αυτός άκουσε το αντικείμενο της θέσης στην οποία θα ερχόμουν συμφώνησε αμέσως και έκοψε τις τσιριμόνιες και τις απειλές με το μαχαίρι. Εβαλε την ουρά στα σκέλια και δεν ξαναμίλησε. Η προκήρυξη της θέσης έγινε την επόμενη μέρα και σε λίγες μέρες βγήκε στις εφημερίδες. Πήγα με το κουτί μου που είχα έτοιμο και περίμενα… Μετά από ένα μήνα έμαθα ότι ήμουν ο μόνος υποψήφιος με τα προσόντα για την θέση γιατί αίτηση είχε υποβάλει και ένας ακόμα αλλά δεν είχε παρά απλό πτυχίο. Εκτός της δικής μου θέσης είχαν προκηρυχθεί και άλλες δύο αλλά στην Τρίτη βαθμίδα για τα εργαστήρια. Ο προσληφθείς για την θέση που είχε προκηρυχθεί την προηγούμενη χρονιά δεν είχε διορισθεί ακόμα…. Και ευτυχώς γιατί και με εκείνον μπορεί να είχα πρόβλημα.
Οι διακοπές του καλοκαιριού του 1985 ήταν από τις πιο ευχάριστες γιατί είχαν μπεί πιά οι βάσεις της επιστροφής στα πάτρια εδάφη. Μετά την επιστροφή στην Πάτρα στις 9 Οκτωβρίου γεννήθηκε η Λίνα, η Φωτεινή είχε άδεια μέχρι το τέλος του χρόνου οπότε στις αρχές Δεκεμβρίου τα πεθερικά μου έφυγαν στη Θάσο να μαζέψουν τις ελιές και επέστρεψαν για την Πρωτοχρονιά πίσω.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου