Το ...Master Integral

Κάπου στα 1972 πρέπει να αρχίσαμε τα μαθήματα του τετάρτου έτους με τον μακαρίτη σήμερα J.S.Nicolis. Εντυπωσιακός στην ευγλωττία αλλά και παραστατικός στις εκφράσεις, συνοδευόμενος από πλήθος παρατρεχάμενων, κάτι άγνωστο σε μας πλήν του παραδοσιακού Θεοδοσίου του πρώτου έτους. Πριν από μας πρέπει να είχε περάσει από τον Δημόκριτο όπου πρέπει να είχε αποκτήσει αυτούς τους θαυμαστές που γοητεύτηκαν από τις υψηλές θεωρίες του.

Δεν ήμουν ποτέ λάτρης της υψηλής θεωρίας και των πολύπλοκων μαθηματικών, έτσι δεν μπορώ να πώ ότι γοητεύτηκα από τον τρόπο διδασκαλίας του, σε αντίθεση με άλλους που τον ακολούθησαν στα μαθήματα επιλογής που είχε. Προτιμούσα τα απλά και προσγειωμένα, πάντα τεμπέλης  και χοντροκέφαλος ήμουν από τα μικρά μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά ο άνθρωπος με απωθούσε και έτσι με τις Ασύρματες Επικοινωνίες, την Θεωρία Πληροφοριών και τα συναφή δεν ασχολήθηκα.

Εκανα συνεχείς προσπάθειες και δεν έχανα καμιά διάλεξή του, προσπαθούσα να βγάλω άκρη από τις σημειώσεις που προσπαθούσα να κρατήσω, είχα αγοράσει τα αγγλικά βιβλία που μας είχε συστήσει και πάσχιζα να συνδυάσω το περιεχόμενο του βιβλίου με τις σημειώσεις μου αλλά δεν τα κατάφερνα με τίποτα. Εκεί που νόμιζα ότι είχα ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου τα προηγούμενα, έμπαινε στην τάξη και με αποσυντόνιζε τελείως. Κάποτε κάποιος τόλμησε να τον ρωτήσει πως συσχετίζονται αυτά που μας έλεγε με τα προηγούμενα και ώ του θαύματος ομολόγησε ότι δεν συσχετίζονται, απλά είναι αυτά που σκέφτηκε χθές βράδυ για μια εργασία άσχετη με το αντικείμενο του μαθήματος!

Σε γενικές γραμμές αδιαφορούσε αν θα καταλαβαίναμε ή όχι. Ως μελλοντικοί μηχανικοί θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε μόνοι μας, χωρίς βοήθεια. Η έννοια της εφαρμογής και του πρακτικού και χειροπιαστού αποτελέσματος ήταν άγνωστα πράγματα. Κάθε μακρόσυρτη σκέψη και ιδέα του μυαλού του μεταφραζόταν σε μια σειρά μαθηματικών παραστάσεων και σχέσεων που γέμιζαν τον πίνακα, άλλοτε γνωστά πράγματα από την καθιερωμένη γνώση, πολύ συχνά ανακατεμένα με δικές του ιδέες, αλλά πάντα με μια συγκεκριμένη κατάληξη ….το Master Integral. Η λύση του και τα πρακτικά συμπεράσματα δεν ήταν παρά ….trivial things χωρίς ιδιαίτερη σημασία.

Πασχίζαμε να καταλάβουμε τι γίνεται από όσα προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν στα φροντιστήρια οι βοηθοί του, άλλοτε με κάποια επιτυχία και άλλοτε όχι. Κάπως από τύχη μάλλον κατάφερα να περάσω τα μαθήματα του τετάρτου έτους αλλά σε ένα του πέμπτου πήρα ένα τεσσάρι και έχασα ένα εξάμηνο από την ωφέλιμη ζωή μου αν και δεν μπορώ να πώ με βεβαιότητα αν ήταν για καλό ή για κακό. Τον συνάντησα ξανά ως Κοσμήτορα στην ορκομωσία μου ως Διδάκτορα πέντε χρόνια μετά το πέρας των προπτυχιακών σπουδών και πέραν τούτου ουδέν.