Παππούς!

Η τουριστική περίοδος ολοκληρώθηκε ομαλά μια και οι ολλανδοί συνταξιούχοι του Σεπτεμβρίου πείστηκαν ότι στην Ελλάδα είναι ωραία και καλά όπως πάντα και έτσι επέστρεψαν στις συνήθεις διακοπές τους.

Στις 20 Σεπτεμβρίου είχαμε τις εκλογές που ζήτησε ο Τσίπρας για επιβεβαίωση της κωλοτούμπας του όσον αφορά το τρίτο και πανηγυρικό επικυρωμένο από όλους μνημόνιο. Προφανώς δεν μπορούσε να κυβερνήσει με όσους του είχαν μείνει, ούτε ήθελε να συγκυβερνήσει με τους παλιούς μνημονιακούς και με το κλασσικό διχαστικό μήνυμα ή αυτοί ή εμείς έπεισε τους έλληνες να τον ψηφίσουν για δεύτερη φορά. Εχασε λίγη από την δύναμή του προς τους αποστάτες  της ΛΑΕ που δεν μπήκαν στη Βουλή, αλλά ο ανεξάρτητος Καμμένος κράτησε αρκετές από τις τις δυνάμεις του και οι νεομνημονιακοί του τρίτου μνημονίου ήταν οι νικητές. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε με νέο αρχηγό και όνομα συνεργαζόμενο με την ΔΗΜΑΡ και τσίμπησε κάτι ψίχουλα παραπάνω, το Ποτάμι έχασε όπως και ο Καμμένος αλλά όλοι μπήκαν στη Βουλή όπως και ο γραφικός Λεβέντης, πιο πολύ γνωστός από τον κωμικό Μητσικώστα παρά από την δράση του.

Η ξαδέρφη μου η Μαρία μας άφησε τελικά στις 19.10 αφού ταλαιπωρήθηκε πολύ με κλινικές και αιμοκαθάρσεις και άλλα πολλά. Για την ίδια αλλά και για τους γύρω της ήταν λύτρωση.

Στο τέλος Οκτωβρίου έμαθα ότι θα γίνω παππούς! Λίγες μέρες αργότερα ο Βαγγέλης διορίζεται ως αναπληρωτής σε Εχίνο-Ξάνθη, πολύ πιο κοντά από τους Φούρνους. Αφού κάναμε τις κλασσικές διάφορες εργασίες στο ξενοδοχείο και τον κήπο του μεταφερθήκαμε στην Καβάλα στις 6 Νοεμβρίου. Τακτικός επισκέπτης κάθε μέρα στην θεία Αλεξάνδρα που δυσκολεύεται μεν να σταθεί σταθερή όρθια αλλά και εξακολουθεί να ανεβαίνει τις σκάλες μας έστω και με κάποια δυσκολία.

Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου πλημυρίζουν από πρόσφυγες των εμφυλίων πολέμων και μετανάστες μια και η επίσημη κυβερνητική πολιτική των ανοιχτών συνόρων έλκει σαν μαγνήτης κάθε ταλαίπωρο άνθρωπο από τις φτωχές χώρες του κόσμου που καταλήγει στην Τουρκία για να περάσει μέσω Ελλάδας στην Κεντρική Ευρώπη περνώντας τα σύνορα από χώρα σε χώρα χωρίς χαρτιά και με το ζόρι. Ελάχιστοι είναι πρόσφυγες και οι περισσότεροι οικονομικοί μετανάστες. Οι τούρκοι μέσω της ελληνικής μεγαλοψυχίας βρήκαν τρόπο να εκβιάσουν τους Ευρωπαίους να τους πληρώνουν λεφτά για όσους κουβαλούσαν μέσω της Turkish Airlines με 50 ευρώ από κάθε άκρη της Αφρικής και της Ασίας για να τους τα αρπάξουν και από τους ίδιους για το πέρασμα της θάλασσας. Οι δικοί μας απλά δεν έκαναν τίποτα και τους άφηναν να φύγουν μέχρι που τα Σκόπια έκλεισαν τα σύνορα και είδαμε σκηνές απείρου κάλλους στους λασποκαταυλισμούς της Ειδομένης. Δεν μας έφταναν τα μνημόνια μας ήρθαν και οι μουσαφίρηδες οι οποίοι πεινασμένοι, βρεμένοι και κατατρεγμένοι έκαναν ότι μπορούσαν για να επιζήσουν είτε τριγυρνώντας στην χώρα προσπαθώντας να φτάσουν στην γή της επαγγελίας, είτε κλεισμένοι ο ένας πάνω στον άλλο σε πρόχειρα στρατόπεδα. Αυτή ήταν η εικόνα που μεταφερόταν στο εξωτερικό για την πατρίδα μας με αποτέλεσμα ο τουρισμός, ιδιαίτερα στο ανατολικό αιγαίο να γνωρίσει νέα καταστροφή. Αυτά βλέπαμε και μείς στις τηλεοράσεις ανάμεσα στις νομοθετικές παρεμβάσεις για την εφαρμογή των νέων μνημονιακών υποχρεώσεων. Οι γερμανοί αφού δέχθηκαν στην αρχή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες πάμφθηνα εργατικά χέρια διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να δεχθούν άλλους και ήρθαν σε συμφωνία με τον Ερντογάν να τον πληρώνουν για να τους κρατάει εκεί γιατί εμείς ως κράτος ήμασταν ξέφραγο αμπέλι και δεν ήμασταν ικανοί να προστατεύσουμε ούτε τα θαλάσσια αλλά ούτε και τα χερσαία σύνορα μια και τους φράχτες που έκαναν οι προηγούμενοι τους αφήναμε να γκρεμιστούν για να μην εμποδίζουν το πέρασμα. Ευτυχώς η συμφωνία ήρθε πριν από το καλοκαίρι.

Ο χειμώνας ήταν δύσκολος γιατί η πεθερά μου εμφάνισε ένα παράξενο αυτοάνοσο νόσημα (πομφολυγώδες πεμφυγοειδές) που έκανε την ζωή της και την ζωή μας ιδιαίτερα δύσκολη. Ξεκίνησε πριν τα Χριστούγεννα, και μέχρι να καταλάβουμε περι τίνος πρόκειται πέρασε ο Ιανουάριος και με ασθενοφόρο μπήκε στην δερματολογική κλινική στο Παπαγεωργίου όπου έμεινε δυό βδομάδες και βγήκε σε σχετικά καλύτερη κατάσταση με μεγάλες δόσεις κορτιζόνης. Το διάστημα των δύο εβδομάδων οι αγρότες είχαν κλείσει τους δρόμους και οι μετακινήσεις για Θεσσαλονίκη μαρτύριο. Ο Βαγγέλης δυό φορές τη βδομάδα Θάσο, η Λίνα μόνη με αρκετά παιδιά και τμήματα δουλειά ως αργά. Η κοιλιά της Λίνας φουσκώνει σιγά σιγά και πηγαινοέρχονται συχνά στην Καβάλα. Μετά την επιστροφή της γιαγιάς ο παππούς αρχίζει και αυτός να εμφανίζει διάφορα προβλήματα, είναι πιά σχεδόν τυφλός και πολύ ασταθής με πτώσεις κάπου κάπου ενώ παρά το ότι τρώει καλά έχει μείνει πετσί και κόκκαλο. Μας αφήνει κι ο κυρ Χαράλαμπος, πατέρας της Μάρθας και της Σοφίας στις αρχές Απριλίου. Κουτσά στραβά περνάει ο καιρός και στις 15.4 φεύγουμε για Θάσο με ταξί ΑΜΕΑ έχοντας πάει αρκετές φορές πιο πρίν για να ετοιμάσουμε το δωμάτιό τους. Οι κρατήσεις της νέας χρονιάς φαίνονται αστείες σε σχέση με τις προηγούμενες για πολλούς και διάφορους λόγους. Η έναρξη της περιόδου μεταφέρεται στα τέλη Μαϊου και οι κρατήσεις των σκανδιναβών είναι πολύ λίγες. Ετοιμαζόμαστε για μια κακή χρονιά αλλά το ρίσκο έχει μοιραστεί σε τρείς οργανωμένες και μια ελεύθερη αγορά οπότε ελπίζουμε ότι δεν θα βουλιάξουμε. Η επιφυλακτικότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό που βλέπουμε, κυρίως λόγω του προσφυγικού.

Αργά το Πάσχα, 1.5 και είμαστε Θάσο όλοι μαζί. Την δεύτερη μέρα στην γιορτή μου μαζευτήκαμε κάμποσοι, βγήκαν και τα γερόντια να πάρουν αέρα, η γιαγιά με την ειδική πολυθρόνα μια και δεν μπορούσε πιά να σταθεί στα πόδια της από τον Ιανουάριο κιόλας. Συχνές επισκέψεις στην Καβάλα για διάφορες δουλειές, πότε ο ένας πότε ο άλλος γιατί πάντα κάποιος πρέπει να είναι στη Θάσο. Την κακομοίρα την θειά μου την αφήσαμε στην Καβάλα. Πόσες φορές την παρακαλέσαμε να μείνει μαζί μας, δεν ήθελε να μας γίνει βάρος και προτιμούσε την γωνιά της. Την αφήσαμε να την προσέχει η Καίτη με την βοήθεια του Κώστα και όποτε κάποιος βρισκόταν στην Καβάλα, ο Γιάννης πιο συχνά, πήγαινε να την επισκεφτεί.

Οι πρώτοι Ολλανδοί έφτασαν στις 26.5 και οι Σκανδιναβοί στις 27.5 και οι Ρουμάνοι μια βδομάδα αργότερα στις 3.6. Δεν ξέρω πως έγινε αλλά οι πρώτοι που ήρθαν διαπίστωσαν ότι η Θάσος είναι όπως ήταν, δεν υπάρχουν ούτε πρόσφυγες ούτε τίποτα και όλα είναι όμορφα, κανονικά και περιποιημένα. Ετσι σιγά σιγά τα πάντα γέμιζαν βδομάδα την βδομάδα και τόσο οι σκανδιναβοί, που πλήρωναν πολύ καλύτερα από όλους, όσο και οι Ρουμάνοι γέμιζαν τα πάντα και ζητούσαν κι άλλα που δεν είχαμε. Ετσι η χρονιά πήγε πολύ καλύτερα τελικά πέραν πάσης προσδοκίας. Οι σκανδιναβοί είχαν και σύστημα αξιολόγησης ποιότητας με ερωτηματολόγια ανάλογο εκείνου που τους δίναμε και μείς. Περιέργως πως είχαμε πολύ καλές βαθμολογίες που μας βοήθησαν πολύ στην ροή των κρατήσεων της περιόδου.

Στις 7.7 κατέφθασε και η εγγονή μας! Είχαμε ένα έκτακτο με τον κακό χειρισμό του ομφαλού της κατά τη γέννησή της και μεταφέρθηκε στην Καβάλα στο Νοσοκομείο για κάθε ενδεχόμενο στις δυό βδομάδες από τη γέννησή της αλλά τελικά σε μια βδομάδα επέστρεψε υγιής. Το υπόλοιπο καλοκαίρι πέρασε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και μεγάλωνε σιγά σιγά χωρίς να είναι ιδιαίτερα φαγανή και λίγο γκρινιάρα θα μπορούσες να την πείς.

Τα μεγάλα παιδιά δεν είχαν πολύ σοβαρά προβλήματα και οι μέρες κυλούσαν μόνο με την αναμενόμενη γκρίνια από την κλεισούρα. Η Φωτεινή κουραζόταν αφάνταστα να τρέχει μια στους γονείς της και μια στην εγγονή της. Εγώ και ο Γιάννης είμαστε αρκετά φορτωμένοι με τους ξένους μας που συνυπήρχαν με σαφείς και γραπτούς κανόνες που δεν τους αφήναμε να ξεχειλώσουν.

Το αναπάντεχο ήρθε το πρωϊ του Σαββάτου 10.9. Νωρίς το ξημέρωμα άρχισε να βροντάει χωρίς να βρέχει σε ολόκληρο το νησί που είχε να δεί βροχή για μήνες. Αποτέλεσμα πολλοί κεραυνοί σε διάφορα σημεία του νησιού που άναψαν φωτιές σε αρκετά σημεία των δασών του νησιού που λόγω του δυνατού αέρα πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Οι πυρκαγιές για μέρες ρήμαξαν πολλές περιοχές του νησιού, ανάμεσα σε αυτές και την πράσινη κοιλάδα του Πρίνου. Αρκετά σπίτια στο Καζαβήτι, στις άκρες του χωριού, κάηκαν και μεταξύ αυτών το δικό μας. Δόθηκαν αποζημιώσεις σε όσους ήθελαν να τα ξαναφτιάξουν αλλά εκεί που ήταν χωρίς πρόσβαση με αυτοκίνητο δεν άξιζε τον κόπο και τα χρήματα παρά τις μνήμες της παιδικής ηλικίας. Αλλωστε μόνο ένα μέρος ήταν δικό μου και το μπέρδεμα ξένων στα παλιά μου λημέρια εξακολουθεί ακόμα να με απωθεί.

Η τουριστική περίοδος ολοκληρώθηκε με υψηλές πληρότητες για σκανδιναβούς και ρουμάνους αλλά όχι για τους ολλανδούς και οι τελευταίοι Νορβηγοί μας χαιρέτησαν στις 8.10. Η είσοδος και στην σκανδιναβική αγορά έγινε με καλές προοπτικές για το μέλλον αλλά οι ολλανδοί έδειχναν από τότε σημεία κόπωσης ιδιαίτερα μετά την αλλαγή του τοπικού πράκτορα.

Θα ήταν η πρώτη χρονιά που έπρεπε να περάσουμε τον χειμώνα στη Θάσο μια και από την μια έπρεπε να βοηθήσουμε την Λίνα με την μικρή και από την άλλη δεν μπορούσαμε να μετακινήσουμε τον παππού και την γιαγιά στην Καβάλα όπου οι σκάλες των τριών ορόφων ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο στις βέβαιες μετακινήσεις τους για ιατρική βοήθεια.

 Θάσος 2.5.2016 Με τον παππού και τη γιαγιά στην γιορτή μου