Η Βάλτα του Πρίνου με τον φακό του Δημητράκη Παπάνθιμου
Θυμάμαι τα ύστερα παιδικά μου χρόνια ότι στη Βάλτα είχαμε ένα χωράφι που ήταν στην Καπασιά. Η Καπασιά ήταν ένα μεγάλο δέντρο που τόβλεπες από μακριά να ξεχωρίζει στο επίπεδο γυμνό τοπίο που ξεκινούσε από την άκρη του κάμπου με τα λιόδεντρα στην πλευρά προς τα βουνά και κατέληγε στην αντίθετη κατεύθυνση στο δασύλλιο που τότε ήταν γεμάτο με μεγάλα πεύκα που έφταναν μέχρι τη θάλασσα. Οι άλλες δύο πλευρές έφταναν στην θάλασσα από την μια πλευρά στον όρμο του Πρίνου ή την σκάλα και στην άλλη στο παλιό γήπεδο με τις βολικοκαλύβες. Μεγάλο μέρος της προερχόταν από την καταστροφή ενός μέρους των λιόδεντρων του κάμπου που κάηκαν όταν το συμμαχικό αεροδρόμιο της ΑΝΤΑΝΤ στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα. Στον μεσοπόλεμο ολόκληρη σχεδόν η περιοχή της βούλιαζε στα νερά που κατέβαιναν από τα βουνά και πλημύριζαν το επίπεδο έδαφος κάθε χρόνο όταν έβρεχε. Από αυτό το γεγονός πήρε και το όνομά της. Αν θυμάμαι καλά πάνω στην καπασιά πρέπει να υπήρχε ένα τσαρδάκι παρατηρη