Αναρτήσεις

Η ζωή στο Καζαβίτι στις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα

Εικόνα
Οταν ήμουν πολύ μικρός και πριν να πάω στο σχολείο η γιαγιά και η θεία Αννα ήταν αυτές που με συντρόφευαν όταν οι γονείς μου έλειπαν στις διάφορες αγροτικές εργασίες. Για να με κρατάνε ήσυχο φρόντιζαν να μου διηγούνται παραμύθια και ιστορίες από τα παλιά. Εγώ άνοιγα τα μάτια, τα αυτιά και το στόμα και ξεχνιόμουν προσπαθώντας να καταλάβω τι μου έλεγαν. Από τα αγαπημένα θέματα της γιαγιάς Μαρούδας ήταν να διηγείται τι πέρασε στη ζωή της όταν μικρό κορίτσι γύρω στα δεκαοχτώ έφυγε από το δικό της σπίτι και πήγε στην πεθερά της όπου ανέλαβε και την γηροκόμιση των ζόρικων πεθερικών της στην αρχή του προηγούμενου αιώνα. Το πράγμα γινόταν ακόμα δυσκολότερο γιατί έπρεπε να τα παλεύει όλα μόνη της αφού ο άνδρας της που ήταν δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερος έλειπε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στην Καβάλα όπου δούλευε ως καπνεργάτης. Με βάση τις διηγήσεις τους τότε και αργότερα, τις δικές μου εμπειρίες σαν παιδί στο περιβάλον του χωριού και τους συνειρμούς από την μελέτη των φωτογραφικών αποτυπώ

Το χωριό.... οι Καλύβες … ο Πρίνος... και εγώ.

Εικόνα
Οταν ήμουν μικρό παιδί το Καζαβίτι ήταν πάντα το Χωριό και ο Πρίνος ήταν οι Καλύβες για όλους τους ντόπιους όταν μιλούσαν μεταξύ τους ενώ η λέξη Πρίνος ήταν άγνωστη και μόνο για τα επίσημα χαρτιά. Το παλιότερο όνομα του χωριού βέβαια, το θυμάμαι σε κάρτες της οικογένειας πριν από 100 χρόνια, ήταν Χωρίον Καζαβίτι και εκείνο τον καιρό ο σημερινός Πρίνος ήταν μια σειρά από ισόγεια κατά το πλείστον καλύβια για την χειμερινή διαμονή των κατοίκων όταν έπρεπε να μαζέψουν τις ελιές. Η Σκάλα ήταν ένα δυό σπίτια, πιό πολύ καλογερικές ιδιοκτησίες παρά κατοικίες. Οσο για το δασύλιο... σκέτη φύση. Ετσι μια και εμείς φημιζόμαστε για την συγκοπή των λέξεων στην καθημερινή ομιλία, κόψαμε το Καζαβίτι και αφήσαμε το Χωριό ενώ οι Καλύβες Πρίνου έμειναν σκέτες στην καθομιλουμένη. Το όνομα Πρίνος εμφανίστηκε ως επίσημο όνομα του οικισμού μάλλον όταν τα παλιά ονόματα επι τουρκοκρατίας αντικαταστάθηκαν από ελληνοπρεπή έστω και αν το Καζαβίτι δεν τουρκοφέρνει ...αλλά το πήρε κι αυτό η μπόρα. Επισήμως λοιπόν

Ουκρανία 2022.... 100+ μέρες μετά

Εικόνα
Ουκρανία… μετά από 100+ μέρες Ατελείωτοι βομβαρδισμοί με κάθε είδους βόμβα και πύραυλο σχεδόν παντού. Οι επιχειρήσεις πεζικού περιορίστηκαν δραστικά στα όρια του Ντονμπάς αλλά σε σχέση με τον όγκο πυρός τα αποτελέσματα δεν φαίνεται να είναι τα αναμενόμενα. Οι ουκρανοί θα πρέπει να έχουν μεγάλες απώλειες που βέβαια δεν ανακοινώνονται αλλά οι άμαχοι που εξακολουθούν να μένουν στις περιοχές των συγκρούσεων πληρώνουν μεγάλο φόρο αίματος. Οι υλικές απώλειες ασύλληπτες, δεν έχει μείνει ΤΙΠΟΤΑ όρθιο. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο εξακολουθούν να ρέουν με σταθερή ροή και να προσφέρουν άφθονους πόρους για την συνέχιση της ειδικής επιχείρησης. Όλα τα σοβιετικής εποχής όπλα έχουν μεταφερθεί στην Ουκρανία και από τις δυό πλευρές και μετατρέπονται σταδιακά σε παλιοσίδερα για να δώσουν την θέση τους σε νεώτερα που κατασκευάζονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς για να μην πάψουν να έχουν δουλειά οι βιομηχανίες όπλων. Ετσι οι δυτικές βιομηχανίες θα έχουν για χρόνια δουλειά για να προμηθεύσουν όλη τ