Αναμνήσεις από το παρελθόν

Πολλή συζήτηση γίνεται για τα προνόμια ή δικαιώματα των πλήρως εμβολιασμένων και τα κίνητρα (υπό μορφή χαρτζιλικιού), ιδιαίτερα στους νέους. Από την μια μεριά η κυβέρνηση βιάζεται να αυξήσει το ποσοστό των εμβολιασμένων βλέποντας το τέταρτο κύμα να καταφθάνει με βεβαιότητα όπως γίνεται ήδη στην Μεγάλη Βρεττανία και την Πορτογαλία στην Δυτική Ευρώπη και στην Ρωσία στην Ανατολική. Ταυτόχρονα καίγεται να αυξηθούν τα έσοδα του τουρισμού και δέχεται οποιονδήποτε θέλει να έρθει, ευτυχώς με τυπικά καθορισμένα μέσα ελέγχου ( PLF , PCR , Rapid Test , Ψηφιακό πιστοποιητικό Εμβολιασμού ή νόσησης) που δημιουργούν ατελείωτες ουρές στα χερσαία σημεία διέλευσης που είναι ούτως ή άλλως περιορισμένα. Το περσινό αποτέλεσμα του χειρισμού της τουριστικής ροής το είδαμε και το γνωρίσαμε για τα καλά τον χειμώνα και την άνοιξη. Φέτος η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική και όσον αφορά τους ντόπιους και όσον αφορά τους τουρίστες σε δύο επίπεδα. Οι εμβολιασμοί έχουν από την μια μεριά ανοσοποιήσει σημαντ

Ο πατέρας της γιαγιάς μου Μαρούδας γεννήθηκε το 1854 σύμφωνα με τον εκλογικό κατάλογο του 1915 και καταπώς φαίνεται θα πρέπει να ήταν γιός του παπα Ανθιμου για να προκύψει το συγκεκριμένο επώνυμο. Παντρεύτηκε την Ευδοκία Παπαδάκη, κι εδώ με παππάδες πρέπει να υπάρχει κάποια σχέση στο παρελθόν, κι αυτή από εξέχουσα οικογένεια του Καζαβητίου. Δεν γνωρίζω πως και πού μορφώθηκε για να γίνει δάσκαλος στο σχολείο του Μεγάλου Καζαβητίου, υπάρχουν κάποιες πληροφορίες ότι για κάποιο διάστημα πήγε σε κάποιο σχολείο στην Ξάνθη αλλά δεν πρέπει να είχε ανάλογο τίτλο σπουδών που θα μπορούσε επισήμως να του δώσει την θέση του δασκάλου. Μάλλον στον πιθανολογούμενο ιερέα πατέρα του θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία. Ετσι εμφανίζεται στα αρχεία σε ηλικία 38 χρονών ως δάσκαλος από το 1892 για μερικά χρόνια και στη συνέχεια ως βοηθός δάσκαλος λόγω έλλειψης πτυχίου μέχρι το 1901 οπότε και αναλαμβάνει ως σχολικός έφορος στην επιτροπή που διαχειρίζεται το σχολείο μέχρι την απελευθέρωση. Θα πρέπει να ήταν α